آیا تا به حال مؤلفی به پایگاه اجتماعی خود توجه کرده و به دنبال آن بوده یا با شتاب فقط سعی در عرضه اثری و نشانی از خود باقی گذاشتن بوده است؟ آیا ثبت پایگاه اجتماعی مؤلفان در ایران مطرح است؟ ثبت پایگاه اجتماعی با قانون «حق مؤلف» مسلما بسیار متفاوت است.
باید دید آیا مؤلفان در ایران این پایگاه اجتماعی را می‌شناسند و برای خود این پایگاه را قائل هستند؟- یا به تعبیر مارکس-، آیا مؤلفان به این خودآگاهی رسیده‌اند که پایگاه اجتماعی‌شان را درک کنند؟
فرض کلی این است: تا مؤلفان به خودآگاهی شناسایی پایگاه اجتماعی نرسند، این پایگاه قابل تعریف نیست. اگر تعریفی روشن و جامع از این پایگاه نداریم، دلیلش عدم خود آگاهی مؤلفان است.
حال اگر مؤلفی به درک پایگاه اجتماعی خود رسیده باشد، آیا جامعه را می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد؟ نکته تکمیلی بحث این یادداشت در اینجاست؛ یعنی شناخت پایگاه اجتماعی مؤلف و در نهایت میزان تاثیرگذاری، او بر حرکت تکاملی جامعه.
مؤلف با شناخت خود به پایگاه اجتماعی می‌رسد. این تاثیر می‌تواند ایجاد نثر و سبکی جدید یا فرضیه یا کشف جدیدی باشد.
صرفا تاثیر سیاسی مطرح نیست که ضعیف‌ترین تاثیرهاست. وقتی صحبت از تاثیرگذاری پیش می‌آید، نباید به اشتباه تغییر را در نظر بگیریم. بین تاثیر و تغییر فاصله بسیار است.
تاثیری که مدنظر است، تاثیری علمی، ادبی،هنری و فرهنگی است. همانطور که در بالا اشاره شد، یک اندیشه، زمانی به فرهنگ تبدیل می‌شود که روند خاصی را طی کند.
این روند نیازمند زمان و سرد و گرم چشیدن آن اندیشه است. مؤلف یا مؤلفانی که ایجاد اندیشه‌ای می‌کنند، باید به شناخت پایگاه اجتماعی خود رسیده باشند.
